Skrzypce trzyma się między brodą a barkiem. Do skrzypiec przymocowany jest zwykle podbródek, umieszczony na krawędzi z lewej strony strunociągu. Na podbródku spoczywa lewa strona brody skrzypka. Lewa ręka w naturalnym położeniu obejmuje szyjkę skrzypiec pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym, z pozostawieniem prześwitu pod spodem szyjki. Kręgosłup skrzypka powinien być wyprostowany, ramiona ułożone naturalnie, nogi w lekkim rozkroku.

Palce lewej ręki dociskają struny w odpowiednich miejscach. Następuje skracanie struny i podwyższanie dźwięku. Odstęp grubości jednego palca to mniej więcej interwał pół tonu. Rozpiętość dźwięków między palcem wskazującym a małym odpowiada zwykle kwarcie czystej, zaś poszczególne palce układa się tak, że jest między nimi odstęp pół tonu lub cały ton. W pierwszej podstawowej pozycji (najbliżej główki) układ kwartowy może dać na przykładzie struny A następujące kombinacje: h-c-d-e; h-cis-d-e; h-cis-dis-e; h-c-dis-e. Pozostałe dżwięki gamy uzyskuje się przenosząc układ kwartowy na pozostałe struny oraz na kolejne pozycje w górę chwytni. Zobacz: Violin-online

Smyczek trzymamy nadchwytem. Lekko ugięty kciuk podtrzymuje pręt od spodu między żabką a skórką. Zaokrąglony palec środkowy utrzymuje pręt z góry naprzeciw kciuka. Wspomaga go naturalnie oparty palec serdeczy. Palec wskazujący i mały tworzą dźwignię, której osią jest palec środkowy i kciuk.